วิกฤตการณ์ไวรัสโควิด19 ได้สร้างผลกระทบให้กับผู้คนทั่วโลกอย่างไม่อาจจะหลีกเลี่ยง ผู้คนทั่วโลกตกงานกันสายฟ้าแล่บ เพราะเจ้าของธุรกิจไม่เหลือกำไรแถมยังมีภาระหนี้สินที่ต้องจ่ายรอบตัว วิกฤตการณ์ครั้งนี้อาจจะนำไปสู่วิกฤตเศรษฐกิจโลกครั้งใหม่ สอดรับกับประเด็นของหนังเรื่อง The Occupant อันว่าด้วยชายตกงานคนหนึ่งที่พยายามจะนำพาชีวิตของตัวเองให้กลับไปอยู่ในจุดเดิมอีกครั้ง ทั้งที่มันแทบจะไม่เหลือโอกาสแล้วก็ตาม

ผลงานที่ผ่านมาของฆาเวียร์มีความ Old Fashion ผูกติดกับค่านิยมดั้งเดิม อันว่าด้วยความฝันของชนชั้นกลาง จะให้กล่าวว่าเป็นแนวคิดแบบ American Dream ก็คงไม่ผิดนัก ซึ่งสาระของมันก็ว่าด้วยการเติมเต็มชีวิตให้สมบูรณ์แบบ มีชีวิตที่ดีขึ้น มีความร่ำรวยมากขึ้น โอกาสที่มาพร้อมกับความสามารถและได้มาด้วยน้ำพักน้ำแรงของตนเอง โดยไม่มีความเกี่ยวข้องกับชาติกำเนิด

แนวคิดดังกล่าวเป็นแนวคิดตกค้างจากยุคสมัยที่ดูจะไม่สอดรับกับบริษัทเอเจนซี่ “เลือดใหม่” ที่ดูเน้นความสมจริง เข้าถึงชีวิตคนในปัจจุบันมากกว่า ทำให้ฆาเวียร์ไม่ได้รับการพิจารณาเข้ารับทำงาน แถมเขายังถูกวิจารณ์ว่าผลงานของเขานั้น เป็น “ตำนาน” และไม่มีอะไรที่ดู “เสี่ยง” หรือน่าตื่นเต้นเลยสักนิดเดียว

อันที่จริงเมื่อเรามองไปถึงการแต่งตัวของฆาเวียร์ที่ใส่สูท ผูกเนคไท แบบเต็มยศและเดินเข้ามาในบริษัทหัวสมัยใหม่ที่แต่งตัวกันค่อนข้างอิสระ ก็บ่งบอกแล้วว่า ตัวเอกของเรื่องยังคง “ยึดติด” กับสิ่งเดิมๆและไม่สามารถสลัดความคิดดังกล่าวออกไปจากหัวได้เลยแม้แต่น้อย ท้ายที่สุดเมื่อฆาเวียร์ถูกปฏิเสธเพื่อเข้าทำงาน เขาก็ทำได้แต่หงุดหงิด หัวเสียและต้องหางานใหม่ต่อไป เพื่อนำเงินรายได้มาเลี้ยงครอบครัวและจ่ายค่าที่พักที่มีราคาสูงลิบลิ่ว

แต่โปรดอย่าลืมว่าไม่มีสิ่งใดสมบูรณ์แบบ …. กระทั่งก๊อกน้ำในบ้านสุดหรูที่มันก็ยังคง “เสื่อม” สภาพได้เช่นกัน ดังเช่นชีวิตของมนุษย์ทุกคน